Os Mequetrefe non se prodigan moito, pero cada vez que lanzan novo material sempre lles adicamos tempo.
O seu último traballo data xa do 2013 ("Gobi EP"), e agora volven con este "Infraground" (Camila Records), con sete novos temas de space rock, psychodelia e electrónica, todo producido por Ian Crause (ex Disco Inferno).
Abren con 'Finlandia', que xa adiantaran en video clip o ano pasado, e segue con pezas que alternan as melodías pop con desenrolos instrumentais e xogos de texturas e atmósferas, pero máis concentrado que anteriores entregas. Recoméndovos 'Sálvame', 'Bastard's Party' ou 'Nine'.
Polo momento nos temos noticias de edición física deste traballo, pero xa o teñen dispoñible para escoita ou descarga de balde no bandcamp.
Unha das xoias que nos quedaron atrás no 2017 foi este "Viente Bravo", o segundo lp dos madrileños Melange, con ex dos fantásticos Lüger e Los Imposibles.
No seu momento xa vos recomendamos o seu debut (ver entrada), un tremendo álbum dobre, moi ambicioso e pouco habitual para un estreno, que nos presentaba unha interesante proposta de folk psychodélico, rock progresivo e space rock.
A finais do ano pasado lanzaron este "Viento Bravo" que continúa a mesma liña e incluso, resulta máis acertado por concentrarse en nove temas nun só disco, todos cheos de matices moi distintos que lle dan ao conxunto maior dinamismo do aparente. Resultan hipnóticos dende o primeiro corte con 'Río Revuelto' ou o folk de 'Cotard', e sobre todo coa fantástica 'Ruinas', para min a máis salientable do álbum. Pero hai moito máis, os ritmos máis frenéticos de 'Cheroqui', a contundencia de 'Haftraum 25', a máis lisérxica 'Armas preparadas', e a explosión de ritmo final de 'Splendor Solis'. Recomendado!.
MELANGE "Viento Bravo"
(Discos Tere & Beyond Beyond is Beyond Records, 2017)
Na imaxe, o mítico "Teen Spirit, de Viaje por el pop independiente" (Reservoir Books, 2004), unha obra colectiva coordinada por Javier Blánquez e Juan Manuel Freire, seguramente o volumen máis ambicioso escrito en España sobre a historia da música alternativa.
A semana pasada volvin a releer varios capítulos logo de moitos anos, e creo que terei que volver a leelo completo de novo. Un imprescindible.
O próxima fin de semana volveremos con música en directo.
Volve ISI VAAMONDE ao Rif-Rock, acompañado por RUBÉN IGLESIAS e BRUNO BARREIRO. Todos de casa, e presentándonos os seus últimos temas, e algunha cousa nova en pequeno formato: Unstable Killer.
Sábado 28 de abril, dende as 23:45h. Non vo-lo perdades!
*O cartel está composto sobre a pintura de Emérita Méndez Unstable Killer, inspirada polo mesmo tema de Vaamonde, que presentara na expo colectiva Cancioneiro, de Artefacto Salnés, 2016. Podedes ver o orixinal aquí.
Este sábado celébrase o Record Store Day, o día das tendas de discos, un dos máis bonitos do ano, que chega a súa undécima edicion neste 2018.
Atoparedes a programación oficial dos establecementos que participan por todo o estado na web do Record Store Day Spain, ademáis de descontos e outras actividades que se organizan sen tanta previsión.
A lista con tódo-los lanzamentos oficiais para a ocasión aquí.
Nós xa estivemos aforrando para encargar unhas cantas edicións especiais das que se lanzan para este día. Achegádevos á vosa tenda de discos habitual, e a mercar música, e se é para regalar aínda mellor!!
Imos con un pouco de psychobilly, que a estas alturas do blog nunca vos temos recomendado nada dos míticos Guana Batz.
Foron xunto cos Meteors os mellores expoñente do psychobilly británico, e logo de case 20 anos de parón, o ano pasado retomaron a actividade lanzando o single "Burning Up" como adianto deste lp.
"Back to the Jungle" é todo unha declaración de intencións, coma se o retomaran exactamente onde o deixaron. Este novo traballo ten 8 novos temas, ademáis dos catro do ep do ano pasado. Arrancan ben rítmicos, cos poderosos ritmos tribais 'You're so Fine', e non poderedes deixar o pes parados con 'End of the Real World'. Por suposto, hai pezas de psychobilly de manual marca da casa coma 'Martian Princess', 'Tyburn Tree' ou a frenética 'Tank Slapper'. Polo medio 'Heartbeat' o auténtico pelotazo do álbum que xa trascende o propio xénero. Para rematar, unha versión en directo do 'Jungle Rumble', que aparecía xa no seu primeiro 7'' de 1983.
A entrega da serie Black Grooves deste mes de abril estaba prevista para o día 28. Ao final adiantaremos a data para o día 20. Así que este mesmo venres tedes cita coa música negra, toca sesión Black Grooves. BG#56.
Imos con algo de música en directo, que xa vai tocando....
Volve ISI VAAMONDE ao Rif-Rock, acompañado por RUBÉN IGLESIAS e BRUNO BARREIRO. Todos de casa, e presentándonos os seus últimos temas, e algunha cousa nova en pequeno formato: Unstable Killer.
Será o sábado 28 de abril, dende as 23:45h. Non vo-lo perdades!
O cartel está composto sobre a pintura de Emérita Méndez Unstable Killer, inspirada polo mesmo tema de Vaamonde, que presentara na expo colectiva Cancioneiro, de Artefacto Salnés, 2016. Podedes ver o orixinal aquí.
Levamos varias semanas escoitando o novo dos Yo La Tengo, e aínda non atopáramos un intre para adicarlle unha liñas.
Esquecédevos do "Ride the Tiger", "I Can hear...." ou "I'm Not Afraid..." por citar algún dos máis recentes. Este "There's a Riot Going On" é un traballo case que para escoitar coas luces baixas e deixarse levar, sen estridencias nin pezas espectaculares. É un álbum case conceptual, coma unha banda sonora imaxinaria para poñelo e deixarse levar, de melodías, susurros e texturas, pero no que as letras e a mensaxe son absolutamente protagonistas. O presentan directamente coma un álbum reflexivo para estes tempos escuros, retomando o ideal do "There's a Riot..." de Sly Stone, pero dende a tranquilidade e con caracter optimista.
Hai pezas de pop coma 'Shades of Blue', ou a enerxía contida de 'Fou you too', pero dominan as pasaxes puramente atmosféricas coma 'Shortwave', ou directamente algunha nana coma 'Dream Dream Away'. Tamén atoparedes pezas máis complexas con toques de bossa en 'Let's do it Wrong' ou as estructuras de jazz en 'Above the Sound'. Dende logo non será dos álbumes que máis recordedes dos YLT, pero pode ser do máis relaxante que ecoitáchedes en moito tempo. Adicádelle tempo.
Tra-los varios meses sen novas entre rumores de separación da banda Goat, volven á cargar anunciando novo single: 'Let it Burn', que presentan con este videoclip. Esta realizado sobre o material da curtametraxe Killing Gävle de The Guardian. A saída prevista para finais de maio.
Seguro que a estas alturas xa escoitáchedes sobre esta novela gráfica.
"Bowie. Una Biografía" é a nova entrega da ilustradora María Hesse, logo do éxito da súa entrega anterior sobre Frida Kahlo. Nesta ocasión deixa os textos en mans de Fran Ruíz. O resultado non recibe máis que boas críticas. Aínda non nos fixemos con el, pero xa temos ganas.
Unha das novidades que máis nos esta gustando nestas últimas semanas é o debut dos británicos Green Seagull, que con só un par de singles xa comezaron a dar moito que falar entre a escena de revival 60s.
Un single no 2017 ("Scarlett b/w They just don't know") serviu para poñelos en boca de toda a crítica, e a finais de ano lanzaban "(I Used to Dream In) Black and White b/w Not Like You And Me" como adianto deste álbum.
A súa proposta baséase no folk psychodélico, achegándose ao freakbeat, coas mellores referencias do mellor do sixtie británico no retrovisor.
Unha colección de temas coidados e moi elaborados, no que as boas melodías teñen todo o protagonismo. Por recomendarvos algún corte, a marabillosa '(I Used to Dream In) Black and White', que os conecta cos traballos de folk máis alucinado dos Kaleidoscope, ou o toque beat de 'What happened to the girls?' e 'Shrubbery Road'. Pero sobre todo me quedo cos temas máis ácidos, como 'Unseen Eyes' e a esencia freakbeat en 'They lust don't know' ou 'Scraggly Old Tramp'. Un dos discazos do que vai de ano.
Imos con un clasicazo do noso repertorio bastante descoñecido.
Charles Mad Dog Sheffield, foi un cantante de rhythm'n'blues, que deixou un par de auténticos pelotazos, pero que inexplicablemente non triunfou e abandonou a súa carreira demasiado rápido.
Era orixinario de Beaumont, Texas, da zona do Golfo, e as súas primeiras gravacións se lanzaron no selo local Goldband. O seu primeiro tema foi precisamente o tema "Mad Dog", publicado como Mad Dog with The Bon Ton Garlow Orchestra, un standard de blues lanzado en 1957.
En 1959 comezou a traballar con J.D.Miller, aínda que descoñecemos lanzamentos deses anos, ou como repartían os seus roles. Desa época data a gravación do single 'I Got Fever b/w Isabella", asinado como Charles 'Maddog' Sheffield with Clarence Garlow's Band, cun claro xiro cara o rhythm'n'blues, pero que non chegou ata nós ata a reedición do mesmo 7'' do ano 2012.
Non hai máis noticias ata 1961, cando firma co selo Excello, de Nashville. Ahí gravou uns cantos singles: en 1961 lanzaba o fantástico "it's your Vooddo Working b/w Rock 'N Roll Train", ao que seguiu case de inmediato "I would be a Sinner b/w Kangaroo", aínda que a data deste lanzamento non está rexistrado con claridade. 'It's your Voodoo Working' é un auténtico pelotazo, r'n'b moi elaborado, cunha rítmica funk e percusión criolla, e moitos elementos propios dos inicios do mesmísimo Screaming Jay Hawkins.
Dende ahí pérdese a súa pista. As súas gravacións eran dignas de éxito, pero nunca tiveron repercusión máis aló do circuito local. Afortunadamente, o recoñecemento do tema 'It's your Voodoo Working' chegou anos despois, con varias reedicións en 7'', en splits compartidos con temas de outros artistas esquecidos, ou con diferentes caras b do seu propio material que recuperan o contados temas que deixou gravados na súa efímera carreira.
O mes pasado adicábamos unha entrada a facer un breve repaso da carreira da gran Big Mama Thornton, e nestas semanas atopámonos con este lanzamento.
O libro "Una chica sin suerte", de Ediciones del Viento, no que Noemí Sabugal nos leva á súa xira por Europa en 1965, que compartíu con John Lee Hocker e J.B. Lenoir. Unha novela breve inspirada en feitos reais.
En 1965, dentro del American Folk Blues Festival que desde tres años antes recorría Europa con los mejores músicos de blues, “Big Mama” Thornton llega a Alemania, donde iniciará una larga gira por Europa. Aviones, autobuses, hoteles y salas de conciertos van desfilando a lo largo de dos meses y treinta conciertos desde Suecia hasta España, pasando por Suiza, Bélgica, Holanda, Inglaterra, Irlanda, Francia… Y también por la cabeza de Big Mamma va desfilando su vida. Este libro está basado en la gira por Europa de Willie Mae ‘Big Mama’ Thornton, en 1965. Pero, ¡hey baby!, recuerda que es una novela.
