¿Cal é o disco que máis veces escoitáchedes na vosa vida?

Nesas conversas sobre música a altas horas da noite, moitas veces xurde a pregunta de ¿cal é o mellor disco da historia? según quén te pregunte podes intuir por donde van os tiros, pero a túa resposta sempre estará entre un abanico de álbumes que varian de un día a outro, ou sexa que de entre cinco ou dez álbumes, veña... ou quince... segundo o día respostarás un ou outro... pero o outro día fixéronme unha pregunta por primeira vez na miña vida:
¿Cal é o disco qué máis veces escoitaches na túa vida?
eu dixen que non sabía, dixen por instinto unha serie de discos de Radio Birdman, Hendrix, Stooges, Bauhaus, Hoodoo Gurus, Pere Ubu... así sen pensar. Ó día seguinte, pola tarde, estaba na casa, acércome ó meu tocadiscos, e alí estaba posto. Cando o vín acordeime da pregunta do millón... e só por un momento pensei cantas veces escoitara ese vinilo. Por suposto que non o sei, pero lembro que o merquei no instituto, no 93 ou no 94, con 14 ou 15 anos... cando escoitei aquel disco enteiro comprendin moitas cousas, e aínda que nunca estaría nunha lista dos mellores álbumes da historia, e nin sequera o citaría como o disco que cambio a miña vida nin nada diso, sí é o que máis veces escoitei, e por suposto dos que me máis me gustan dos miles de discos que teño. Algo incomprensible, pero sí, é certo, a maioría das veces que fago xirar o plato na miña casa é para escoitar este disco:
a Vinganza de T.S.O.L.

Sí amigos, con esta macarra de portada, pero é que eran os 80's:
T.S.O.L.
Revenge (1986)
é como sei que pouca xente os coñece, ou nin diós, ai van uns apuntes:
TSOL son as siglas de TRUE SOUNDS OF LIBERTY, pero a banda é coñecida polo seu acrónimo, e non polo seu nome.

Formáronse no 79 en Long Beach, formando parte da oleada de hardcore que nesas datas invadiu California. Comezaron a publicar no 81, cun Ep homónimo ó que seguir o debut en largo con 'Dance with Me' na que adiantaban as súas señas de identidade: ritmos machacóns, guitarras escuras, atmósferas envolventes e moitas influencias anárquicas tomadas do freakbeat e da psicodelia máis escura dos 60, todo xunto para facturar un punk na onda dos (auténticos) Misfits pero moito máis serio, elaborado i escuro, o horror-punk levado ó hardcore, cun sonido envolvente que superaba con moito calqueira intento anterior neste estilo. Seguiron 'Beneath the Shadows' e 'Change Today' no 82 e 84, dous álbumes con matices moi distintos. En 1986 todo cambia e tras algún cambio de formación publican o extrano 'Revenge'. O álbum que lle dou fama case mundial naquel momento, e que fixo que tódo-los seus seguidores renegasen da banda. En moitos sitios poderedes ler que é un album de matal-gótico, metal-punk, ou incluso de glam-metal como escribiu o lumbreras que fixo o artigo desta banda na wikipedia en castelán... (puf, nin puta idea!!!) Nada que ver con todo iso. É certo que o cambio é drástico. Os estereotipos punk desaparecen agás no último corte 'Everybody's a Cop', o resto do disco é un álbum fantástico de rock escuro, con moita influencia hardcore, e sí moitos pasaxes influenciados pola darkwave, pero nada de glam, nin de metal. É un disco de rock, crudo e oscuro, no que o sonido se volve máis denso, con moito pouso hardcore, e aínda así, co paso dos anos segue soando a extraño. Logo viñeron 'Hit and Run' e 'Strange Love', nos que definitivamente perderon o sentido, posto que mesturaban temas acelerados de punk coma na súa primeira etapa, con outros máis pausados i escuros, na onda do revenge que escarallaban por completo con toques de guitarra glam (esta vez sí) e coros na onda do que se chamou 'hairmetal' (lembrades rockeiros nenazas con pelos cardados?). Como anécdota, nese momento fixéronse aínda máis famosos a rebufo dos Guns'n'Roses, pq no clip de Sweet Child of Mine aperecían con camisetas de TSOL... de pena. E por suposto tiveron que separarse, para volver en 1996, da man de Epitaph, pero desta vez para facturar o merchandising da compañía que estaba a abasalla-lo mundo, punk de chicle e hardcore melódico de chiste (igual que os Misfits, outra vez xuntos...) e re-editaron os seus tres primeiros discos, nunca o Revenge.
Unha traxedia de historia non?. Pero polo menos teñen qué contar. Pois esta é a historia do disco que máis veces escoitei na miña vida. Tremendo.
E aquí vo-lo deixo, recomendándovos o blog de Power-Ride, que donde este álbum está mellor ripeado de toda a web:
http://rapidshare.com/files/55979888/TSOL_-__1986__Revenge_www.powerride.blogspot.com_por_SORIEDEM.rar

e aquí vos deixo uns cantos vídeos:
en directo no 81:

o clip de 'Colors' do album Revenge (vaia pelucas!!!):


Unha das súas aparicións na pelí Suburbia
(de Penelope Spheeri -1984) cando apuñalan ó público no seu concerto:


Thoughts of Yesterday en directo:


E o fantástico clip de 'Silent Scream', na súa etapa maís gótica...