Lee Morgan "The Sidewinder"

Coa morte de Juan Claudio Cifientes "Cifu", hoxe toca recomendar algo de jazz.

Tras moitos anos e centos de horas de escoita-los seus programas, aínda lembro perfectamente un día que destripou "A Love Supreme" de Coltrane para comprendelo en tóda-la súa dimensión, ou empezar a facelo, pero sobre tdoo lembro engancharme con programas sobre Donald Byrd, Wayne Shorter ou Lee Morgan e a transición ó soul-jazz e ó funk. Curiosamente o último programa que lle escoitamos, hai un par de semanas, foi precisamente un especial de Jazz Porque Sí de dúas horas adicado a Lee Morgan, así que ahí vai a recomendación de hoxe.

¿Pero aínda hai que presentar a Lee Morgan?, un dos mellores trompetistas da historia, e dos máis enérxicos. Destacou como frontman polos seus álbumes da metade dos 60s, continuando coas propostas dos Jazz Messengers de Art Blakey, evolucionando o soul-jazz ou funky-jazz, sempre coa base de hard-bop, e con estructuras de blues clásico, que se convertiron en estándars de forma inmediata, ademáis de ser dos álbumes máis vendidos da historia de Blue Note Records. O máis representativo de todos é "The Sidewinder", o de maior éxito, e un dos máis influíntes da súa época. Dos álbumes que me inculcou Cifu hai moitos anos, así que hoxe é o que vos recomendamos a todos.

LEE MORGAN "The Sidewinder"

(Blue Note, 1964)