a festa de onte...

Onte tivemos unha celebración especial, 

parabéns de novo Erica!!

Los Wavy Gravies no Ruta 66

Na web do Ruta 66 publicaron hoxe mesmo unha extensa entrevista con Los Wavy Gravies, falando do seu flamante álbum de debut "Kings of the Underground" e da súa procedencia da alta cuna do rock and roll galego!!

Inclúe ademáis video da súa actuación a semana pasada en Bilbao.

A entrevista completa neste enlace:

Los Wavy Gravies, "en estado de shock permanente".

Escape-ism 'Bodysnatcher'

O xenial Ian Svenonius está de volta co seu proxecto de pequeno formato, Escape-Ism. Onte coñecimos o tema 'Bodysnatcher', adianto do novo álbum "The Lost Record" que sairá o próximo 7 de setembro en Merge Records.
Videoclip ochenteiro total, dirixido por Alexandra Cabral. A ver se pronto o temos de volta por aquí en directo.

Ulo Vermú?: Superser + Travesti Afgano + Bimba

Este sábado será a última cita do ciclo Ulo Vermú?.

Sábado 1 setembro: Praza do Con, 20:00h. 

SUPERSER + TRAVESTI AFGANO + BIMBA.

Superser son unha banda de garaxe de Cedeira, a última sensación do xénero do país. Practican una fórmula adictiva de garage, blues psicodélico e surf, inspirados en Link Wray, Roky Erikson ou Sky Saxon. 

Travesti Afgano, a mellor banda galega de post-punk. Con membros de ilustres formacións de varios puntos de Galicia, e habituais das citas máis underground de toda península. Os seus dous LPs son auténticos cañonazos, con letras que son un auténtico delirio, e nas que non deixan títere con cabeza.

E todo acompañado coas seleccións de Bimba, a picadiscos máis imprevisible que coñecemos. Planazo!

Boom!, a film about The Sonics

Esta semana lanzouse o trailer de Boom, un filme sobre The Sonics, logo de moitos anos de recuperación de material e seguemento da súas xiras dos últimos tempos, todo dirixido e producido por Jordan Albertsen. 

A estrea o 30 de setembro no Raindance Film Festival de Londres. A ver se pronto chega por aquí.

Ed King

Edward Calhoun "Ed" King 

(1949-2018)

Strawberry Alarm Clock / Lynyrd Skynyrd

Ulo-Vermú: Little Juice

Este fin de semana segue o cilco Ulo Vermú?, con outra sesión matinal. 

Será o domingo 26, na rúa Isabel II co directo dos Little Juice dende as 13:00h.

LITTLE JUICE Juice son un quinteto diferente cunha particular mestura de freak soul, blues e pop. Hai uns meses presentaban a súa primeira referencia discográfica, o EP "Drøwn", e xa está esgotado.

Pero aínda podedes escoitalo no seu bandcamp.

Oh Sees "Smote Reverser"

Xa está aquí o novo álbum dos Oh Sees, recén saído o venres pasado e non paramos de darlle voltas.

"Smote Reverser" son once novos teman, nun álbum dobre que xa fai o 17º de estudio se non nos fallan as contas. Dwyer non pode parar, e segue coa experimentación dos últimos anos, alternando efectos, estructuras e texturas. din que últimamente anda moi influenciado por John Lord e Keith Emerson, e iso nótase no protagonismo que lle da aos teclados neste traballo, excesivo incluso. Pero imos por partes. O álbum comeza como un auténtico cañonazo, con 'Sentient Oona' con moitos toques progresivos pero que nos remiten moito máis aos CAN da época de Damo Suzuki, 'Enrique el Cobrador' mantén certo equilibrio entre a súa fórmula habitual e esa teima de agora, a adictiva 'C' e a acelerada 'Overthrown'. Dende aquí todo perde gracia, vólvese un tanto repetitivo e pausado. Os sete minutos de 'Last Peace' ou os doce de 'Anthemic Aggressor' parecen mal secuenciados sen contapeso. A única alegría cara o final é 'Nail House Needle Boys' que semella voltar á ritmica e melodías dos CAN, aínda que pouco orixinal claro. Para rematar 'Beat Quest' no que parece agora xa posuído por Emerson, mal final.

Teremos que darlle moitas máis voltas ao álbum, que coma sempre ten temas de moito nivel, aínda que a liña xeral desta vez apunta cara historias que nos aburren bastante. Veremos como seguen.

OH SEES "Smote Reverser"

(Castel Face Records, 2018)

Kings of the Beach + Foxy Freire

Segue a música na rúa en Cambados.
Esta tarde, última entrega desta edición do Serán de Troula, cos tremendos directos dos Kings of the Beach e Foxy Freire na praza do Castriño, ás 21:00h.
Tralla asegurada, recomendado!

Spencer P. Jones & The Escape Committee "Sobering Thoughts"

Onte coñecimos a nova do pasamento do mítico Spencer P. Jones, outro xenio australiano que nos deixa. Membro orixinal e guitarrista dos Beasts of Bourbon, sempre estivo en moitos proxectos paralelos, dende The Johnnys nos seus inicios, os propios Beasts, outros proxectos con Kim Salmon, e nas últimas décadas cunha interesante carreira en solitario. Precisamente con Salmon compartíu o último álbum que lle coñecimos, "Runaways" do 2013. Coas búsquedas trala triste nova, atopámonos con que en xuño deste mesmo ano acababa de reeditar o seu "Sobering Thoughts" xunto con The Escape Committee, un álbum do 2010. Un traballo no que podemos atopar a síntese perfecta do seu son e das súa melodías. As miñas favoritas deste disco: 'Bouquet of flowers', 'You can't change what you are' e 'China Doll'. Recomendadísimo para un día coma hoxe.

SPENCER P. JONES & The Escape Committee "Sobering Thoughts"

(In the Dog House/Aztec, 2010)

Spencer P Jones

Spencer P. Jones

(1956-2018)

Beasts of Bourbon / The Johnnys

Ulo Vermú?

Xa van alá tres datas do ciclo Ulo Vermú?, pero aínda queda moito máis.

O próximo domingo coa última sesión matinal cos Little Juice en directo. E o seguinte sábado (1 de setembro) a sesión final en horario de tarde, coas seleccións de Bimba e os directos de Travesti Afgano e Superser.

Info e programa completo aquí.

¿Quién dice que el vinilo está muerto?

Os de Ulomanía Coop de novo na prensa. 
Onte en La Voz de Galicia, edición Arousa (domingo 19 agosto).
A versión na edición online do artigo aquí.

Ulo Vermú: The Gypsy Souls

Nova cita co ciclo Ulo Vermú.

Hoxe é o turno de The Gypsy Souls na Praza das Rodas, 13:00h.

Son Andrea Area e David Falcón. Moito soul, funk e rhythm'n'blues, con esa voz espectacular... e algunha sorpresa máis que teñen preparada para a ocasión. 

Ritmo asegurado, non faltedes!

Death in Vegas & Iggy Pop 'Aisha'

Esta sí que é unha tremenda colaboración de Iggy Pop na electrónica. Foi cos británicos Death in Vegas. "Contino Sessions" (Concrete, 1999) foi o seu mellor álbum, unha fusión explosiva de electrónica, rock e psychodelia, con numerosos colaboradores como é habitual, nesta ocasión con Bobby Gillespie dos Primal Scream e Jim Reid dos Jesus and Mary Chain, e por suposto Iggy Pop. 
Un dos temazos do álbum era este 'Aisha', coa voz de Iggy Pop e co espectacular video clip dirixido por Terry Richardson.

Iggy Pop & Underworld

Non tiña nin idea deste disco, un ep compartido polos Underworld e Iggy Pop. Leva por título "Teatime Dub Encounters EP" (Caroline, 2018) e polo que puidemos escoitar, é pop electrónico con pouca gracia. O clip de presentación deste enxendro é 'Get Your Shirt'. Pero estando a iguana polo medio sempre picamos...

Aretha Franklin

Aretha Louise Franklin

(1942 - 2018)

Marem Ladson

Máis música na rúa en Cambados.

Esta tarde, no ciclo Serán de Troula, Marem Ladson en directo na praza das Rodas, ás 21:00h, presentando os temas do seu fantástico álbum de debut.

"Marem Ladson", Mont Ventoux, 2018.

Web de Mont Ventoux.

Recomendado!

Ulomanía Coop na prensa

Hoxe no Faro de Vigo-Arousa adicaron unha ampla reportaxe a Ulomanía Coop.
Nova completa Vinilos made in Cambados.
Máis recortes da reportaxe:
- Folk oscuro, psychobilly o garage demoledor.
- Las barreras que derribó internet.

Ulo Vermú: Breakin' Bones

Continúa o ciclo Ulo Vermú. 
Nesta segunda cita, os Breakin' Bones serán os encargados de montar o show na praza Alfredo Brañas, dende as 13:00h.
Non faltedes!

Iceage 'Under the Sun'

Iceage son unha banda danesa, tan rica en influcencias como dispersa a menudo no resultado. Noise, hardcore, post punk, post rock... todo lles vale e case sempre arriscan. Esta semana lanzan novo álbum "Beyondless" (Escho, 2018), e mentres nos facemos con el deixámosvos o tema de presentación, este 'Under the Sun'. O clip está rodado en Tokyo, en medio da instalación Cracy Garden do artista nipón Azuma Makoto. Boa pinta ten este adianto.

Union Carbide Prodctions "Live at CBGB New York 1988"

Os Union Carbide Productions foron unha das propostas máis rompedoras do rock dos anos 80s, con alquela mestura de psychodelia, garage e punk tan pouco habitual. Os suecos deixaron catro álbumes de rock psychodélico intachables, nunha carreira tan curta como brillante, que logo continuaron cos The Soundtrack of Our Lives. 

Ademáis dos seus álbumes oficiais, unha das máis destacadas coleccións piratas que circulou polo mercado foi a gravación do seu concerto no mítico CBGB de New York en 1988. O concerto foi recollido nuna cinta ou cartucho de 8 pistas, e pouco despois emitido nunha radio sueca (tedes o audio daquela emisión aquí). Aquela emisión de radio foi logo editada en bootlegs non oficiais. 

No tracklist inclúense temas do seu primeiro álbum "In the Air Tonight" de 1987, e o que xa eran adiantos do seguinte "Financially Dissatisfied, Philosophically Trying" de 1989.

1. Financial Declaration

2. Summer Holliday Camp

3. Ring My Bell

4. Maximum Dogbreath

5. Teenage Bankman

6. Cartoon Animal

7. Down On The Beach

Agora, 30 anos depois, aquelas gravacións foron restauradas e masterizadas no estudio no que traballaban habitualmente os UCP Matic Studios de Göteborg, e saen á luz en lp oficial da man do selo sueco Bengans Records. A data oficial de saída é o 24 de agosto, e xa está dispoñible en reserva.

LP de Los Wavy Gravies

Por fin temos unha remesa do debut de Los Wavy Gravies, o lp "Kings of the Underground", editado por Family Spree no mes de xuño. Se queredes facervos co voso exemplar só tedes que pasar polo local, e apurade que antes de poñelos ao público xa están voando.

na prensa

O Rif-Rock na prensa de hoxe cuns breves comentarios sobre a noite da nosa vila. Ver nova de La Voz de Galicia, edición Arousa. Reportaxe completo aquí.

*por suposto, a foto é bastante vella...

Ulo Vermú: Dead Wood

Hoxe comeza o ciclo Ulo Vermú. 
Nesta primeira entrega cos Dead Wood na rúa Real, dende as 13:00h.
Non faltedes!

Ciclo Ulo Vermú?

Ulo Vermú? é un ciclo de música na rúa, organizado polo Concello de Cambados e Cambados Zona Centre, coa colaboración dos de Ulomanía Coop. 
Cinco datas dende o 11 de agosto ao 1 de setembro, con catro sesións vermú e unha última sesión de tarde. Todo presentado cos deseños do xenial Daniel Alonso, de El AlmaZén de La Casa Taller.

Aquí tedes todo o programa completo, e para seguir informados no día a día, podedes seguilo tamén no facebook.

• Sábado 11 agosto: Rúa Real, 13:00H. DEAD WOOD

Sen dúbida a banda máis orixinal do Salnés. Country, folk e blues escuros con ritmos de cabaret, e cunha das propostas máis divertidas que se pode ver en directo.

• Mércores 15 agosto: Praza Alfredo Brañas, 13:00h. BREAKIN’ BONES

Pasan por se-la banda máis gamberra de Galicia, pero sen dúbida son a mellor banda de psychobilly do país e unha das máis divertidas. Clasicazos dos 50s, yeyé e pop dos 80s a ritmo de rockabilly

• Domingo 19 agosto: Praza das Rodas, 13:00h. THE GYPSY SOULS

Nova formación duns vellos coñecidos. The Gypsy Souls son Andrea Area e David Falcón. Tralo parón dos Sharknadoos volven con este proxecto de funk, soul e rhytyhm’n’blues. Puro talento e a mellor voz negra da comarca.

• Domingo 26 agosto: Rúa Isabel II, 13:00h. LITTLE JUICE

Little Juice son un quinteto diferente cunha particular mestura de freak soul, blues e pop. Hai uns meses presentaban a súa primeira referencia discográfica, o EP "Drøwn", e xa está esgotado.

• Sábado 1 setembro: Praza do Con (San Tomé), 20:00h. SUPERSER + TRAVESTI AFGANO + sesión BIMBA dj.

Superser son unha banda de garaxe de Cedeira, a última sensación do xénero do país. Practican una fórmula adictiva de garage, blues psicodélico e surf, inspirados en Link Wray, Roky Erikson ou Sky Saxon. 

Travesti Afgano, a mellor banda galega de post-punk. Con membros de ilustres formacións de varios puntos de Galicia, e habituais das citas máis underground de toda península. Os seus dous LPs son auténticos cañonazos, con letras que son un auténtico delirio, e nas que non deixan títere con cabeza.

E todo acompañado coas seleccións de Bimba, a picadiscos máis imprevisible que coñecemos.

Nesta última data, tamén coa colaboración de Cobesa, Super Bock, e a web Enoturismo Rías Baixas.

A X Festa do Bigote!

Aquí vai o resumo da X FESTA DO BIGOTE!!

Festaza divertida coma sempre!! Moitas gracias a todos por participar un ano máis, logo dunha dura semana de festas. Coma tódo-los anos insistimos nos poucos aspirantes serios a mellor bigote, pero desta vez subeu moito o nivel dos disfraces. 

Os premiados da X FESTA DO BIGOTE!!

- Mellor Disfraz: MATÍAS DAPORTA

- Bigote Postizo: VITOR DOMINGUEZ

- MELLOR BIGOTE: ALEX PRADO

Noraboa de novo ós premiados!! aplausos!!

Temos que comezar o resumo reiterando os nosos agradecementos a Edu Charlín de PC BARBERÍA, un padriño insuperable para esta festa, pola súa implicación e polos seus espectaculares lotes de productos, e que este ano non puido asistir por ter que atender a asuntos moito máis importantes que esta carallada, no seu lugar entregou o premio absoluto Matías Fontán, presidente do CJ Cambados. Ademaís, Jacobo Aragunde volveu tomar as rendas da cerimonia de entrega de premios, e coma sempre Marinocha poñendo orde en todo isto. E por suposto, grazas a todos por vir a rematar a semana de Albariño con tanto humor e tantas gañas de seguir de festa. Por último, aquí tedes o video coa entrega de premios completa.

O próximo ano máis... 

Fantastic Negrito "Please don't be dead"

Un dos álbumes que máis levamos raiando estes últimos meses é o segundo longo de Fantastic Negrito, californiano de orixe somalí, e cunha historia vital que da para unha peli das potentes. Logo de varios eps, o seu primeiro álbum, "The Last days of Oakland" foi aclamado por público e crítica no 2016, e valeulle ademáis o Grammy a mellor álbum de blues contemporáneo, aínda que iso xa é menos fiable. 

Hai uns meses lanzou este "Please don't be dead", no que vai sen contemplacións a por tóda-as súas influencias, alternando o rock máis potente, blues, funk e soul. Sona ao mellor Lenny Kravitz, ao retorcido Tom Waits, ao Nick Cave máis escuro ou as novas vías do soul e o funk. Proba delo, as guitarreiras 'Plastic Hamburgers' ou 'The Duffler', o cabaret alucinado de 'Transgender Biscuits', o sentido soul-blues de 'Letter to Fear', o gospel de 'Never give up', ou as elaboradas 'The suit that won't come Off' e 'A cold November Street'. Todo cabe neste álbum. Recomendado.

FANTASTIC NEGRITO "Please, don't be dead"

(Cooking Vinyl, 2018)

UK Subs "Subversions"

Menuda sorpresa que nos levamos ao ver que os míticos UK Subs lanzaban novo disco. Chámase "Subversions" e, evidentemente, son unha colección de doce covers, de clásicazos de case tódo-los estilose algunha cousa máis recente. O último álbum de estudio que lembramos deles é de finais dos 90s, e se esa década xa se lles fixo larga a estes pioneiros do street punk, cando xa nada tiñan que ver con aqueles do "Brand New Age" ou o mítico "Live Kicks" de 1980, e por suposto creo que ninguén contaba con eles aínda 20 anos máis tarde. Un disco necesario? pois tampouco, pero alomenos é bastante divertido.

Covers do 'Kick Out the Jams' dos MC5, ou o 'Train Keep a Rollin' dos Yardbirds, '1969' dos Stooges, ou o 'Roadrunner' de Jonathan Richman cos Modern Lovers. Ademáis Motörhead, Bob Seeger, compañeiro de xeración punk coma os británicos Diodes ou os australianos The Saints. O tema máis recente versión dos QOTSA, que encaixa xa forzado, e para rematar o 'Suffragette City' de Bowie. Todo a toda pastilla, bastante máis potentes que antes, e sen ningunha concesión. Divertido un par de veces e xa, pero alomenos xa lles chega para manterse de xira.

U.K. SUBS "Subversions"

(Cleopatra Records, 2018)

Gizelle Smith "Ruthless Day"

Maís recomendacions que nos chegan dende WillWork4Funk.

A británica Gizelle Smith lanza o seu segundo traballo, logo de moitos anos dende aquel "This Is Gizelle Smith & The Mighty Mocambos Mocambos" do 2009. Este "Ruthless Day" está lanzado por Jalapeno Records, compañía que está a editar a xente tan interesante coma Smoove and Turrell ou Ephemerals. 

Logo de tanto tempo a súa proposta evolucionou moito, aínda que continúa con Def Stef aos mandos da produción, sacándolle partido a esa voz que nos encanta, pero con desenrolos moi diferentes, na onda do soul progresivo que se vai facendo oco pouco a pouco. De mostra, o soul de 'Twelve', que se vai enriquecendo ata rematar sendo unha peza de funk do máis rítmico, ou 'Love Song' con melodías do soul máis clásico pero cunha instrumentación que nada ten que ver. O álbum abre con 'Dust', un funk contido que xa nos adianta moito do que ven despois, enormes melodías e rítmica avanzada, e unha voz que é unha delicia, e que vai alternando influencias do blues, do rock e da música de baile, ou todo xunto, coma 'Scared of Something'. Cambios de ritmo e tempo e unha instrumención de luxo coma en 'Hey Romeo', ou 'Hero' e 'S.T.A.Y.' coa colaboración vogal do dj e productor Eric Boss. Como despedida o gospel de 'Amen', para tocar tódo-los paus posibles. 

Un pracer voltar a escoitar a voz de Gizelle Smith.

Gizelle Smith en bandcamp.

WillWork4Funk.

GIZELLE SMITH "Ruthless Day"

(Jalapeno Records, 2018)

Jake Mason Trio "Stranger in the mirror"

Imos con algo de música relaxante para comezar esta semana de recuperación.

Dende WillWork4Funk nos recomendan o debut do Jake Mason Trio, a a nova aventura do teclista australiano Jake Mason, da banda soulfunk Cookin' on 3 Burners. É un novo proxecto de soul jazz instrumental, acompañado de James Sherlock á guitarra e o baterista Danny Fischer.

O seu debut é este "The Stranger in the Mirror" (Soul Messin' Records), dez temas orixinais de jazz con estructura de blues e inspirados polos clásicos sons de Hammond lanzados por Blue Note e Prestige, e que se secuencian coma se dunha banda sonora imaxinaria se tratase.

O álbum alterna os tempos, dende 'The Grain Store' unha peza entre o blues e o acid jazz, 'Rib Eye' que vos levará directamente ao soul jazz máis enérxico, ou  tonadas máis sentidas coma 'Please Please Please', na que contan coa colaboración do saxofonista Paul Williamson, ou as longas 'People Two and One' e 'Smile Ashile', para rematar de novo con máis ritmo con 'Lemon Twist' e 'Candy Smack'. En medio, non vos perdades a percusión de 'Butter Melt'.

Jazz con sonido hammond e alma de blues. Recomendado.

Jake Mason Trio en bandcamp.

WillWork4Funk.

JAKE MASON TRIO "Stranger in the Mirror"

(Soul Messin' Records, 2018)

Os premiados da X Festa do Bigote

Aquí tede aos premiados de onte na X FESTA DO BIGOTE!

- Mellor Disfraz: Matías Daporta.

- Bigote Postizo: Vitor Domingues.

- Mellor Bigote: Alex Prado.

Noraboa ós premiados, e aplausos de novo!!

E moitas grazas a Eduardo de PC Barbería, o mellor padriño posible desta festa e os seus espectaculares lotes de productos, ainda que este ano non puido acudir por ter que atender a asuntos máis importantes. A Xaco Aragunde, que volveu facer de mestre de cerimonas, e a Matías Fontán por apuntarse a entrega de premios... 
E por suposto, grazas a todos por vir!!

Nos próximos días xa iremos subindo fotos, entrega de premios e demáis, atentos!.

X Festa do Bigote

Este domingo, despois da medianoite... 
O RIF-ROCK & CTK convócanvos a outra FESTA DO BIGOTE!!. 
A 10ª edición oficial na que, unha vez máis, contaremos con Edu de PC Barbería como padriño de luxo.
As bases do concurso aquí.
Non vo-lo perdades!.

PC Barbería, padriño da X Festa do Bigote

Un ano máis, Edu de PC Barbería exercerá como padriño de luxo da Festa do Bigote, un tipo insuperable.

X Festa do Bigote, as bases do concurso

Faltan XXX días semana.

Domingo 5 de agosto, Domingo do Albariño, despois da medianoite... 

O RIF-ROCK & CTK coa colaboración de PC Barbería convócanvos á 10ª FESTA DO BIGOTE!!. 

Aquí tedes as bases do concurso.

Este ano, xa nin íamos a repetir todo este coñazo, pero como sempre hai quen o quere todo por escrito para logo queixarse igual, ahí vai...

BASES DO CONCURSO para a X FESTA DO BIGOTE:

- A Festa do Bigote comeza oficialmente no Rif-Rock despois dos fogos do que clausuran as festas do Albariño á medianoite do domingo 5 de agosto, así que xa nos imos á madrugada do día 6. 

- Prégase a tódo-los asistentes que aparezan con bigote, auténtico ou non.

- O que non leve o mostacho posto acudirá únicamente baixo a súa responsabilidade.

- A organización non se fai responsable dos accesorios que outros asistentes lle poñan na cara.

- Coma sempre, haberá tres categorías a concurso: 

o Gran Premio ao Mellor Bigote, Premio Bigote Falso e Premio Mellor Disfraz.

Categoría MELLOR BIGOTE (Gran Premio da Festa do Bigote):

· todo pelo natural na cara da persoa participante.

· valorarase tamaño, lonxitude e orixinalidade.

· lembrade que se trata de bigotes, nin perillas nin barbas, Bigotes!!

Categoría de BIGOTE FALSO:

· inclúense nesta categoria os mostachos falsos: pintados ou postizos, calquer trebello que queirade usar pode servir, todo depende da vosa orixinalidade.

· coma na categoría anterior, preferiblemente na cara.

Categoría de Mellor DISFRAZ:

· roupa, maquillaxe, interpretación... calqueira cousa pode suxestionar ó xurado.

- A entrega de premios celebrarase aproximadamente entre as 2:30 e a 3:00h. da madrugada, (aínda que a festa durará un par de horas máis) tra-la deliberación do XURADO, que estará formado por varios membros de entre os responsables do Rif-Rock, Cambados(TK) e o noso padriño e colaborador Edu PC.

- Os aspirantes deberán estar no local durante a deliberación (e un pouco antes, para que os poidamos ver con tempo e valorar axeitadamente) así como para a recollida do premio, de non ser así, realizaríase unha nova deliberación.

E agora a letra pequena:

* E por suposto: a organización resérvase o dereito de retirar, suspender ou rectificar o concurso e modificar o contido das presentes bases en calquera momento no suposto de que aconteza algún tipo de circunstancia imprevista que estea fora do seu control razoable.

** Para reclamacións, denuncias de complot e demáis percances, mellor que o traides todo de casa por escrito con antelación, que igual o día seguinte xa non nos lembramos...

***o xurado non admitirá sobornos en sobres pechados, por favor, os cartos á vista!!!

Se hai máis novas seguiremos informando neste blog dos RifRocKerZ ou na nosa páxina de facebook.

E o máis importante de todo... NON FALTEDES!!!!!!!

Ty Segall & Whtie Fence "Joy"

Ty Segall e White Fence (Tim Presley) volven uní-las súas forzas nun novo lp.

Logo daquel fantástico "Hair" do 2012, o 20 de xullo lanzaron este "Joy", do que xa nos adiantaran o tema 'Good Boy ' hai un par de meses.

Se en 'Hair' xuntaban os seus talentos para deixarnos oito temas de garage e pop psychodélico no que evidente cada un era o autor da metade dos temas, desta vez tiran parece que deixaron que todo fora medrando no estudio. Son 15 cortes, algúns de ponte entre outros temas, outros sinxelas experimentacións, pero atoparedes de todo dende o ruidismo de 'Other Way', con 'Perttiest Dog' que semella unha intro perdida de hardcore oldschool seguida polo power pop sesentero de 'Do you Hair'. Pero a liña predominante é a última, temas como 'Please don't leave this town', 'Body Behavoir', ou 'A Nod', sempre na busca de boas melodías. 
Discazo, e divertidísimo ademáis.

TY SEGALL & WHITE FENCE "Joy"

(Drag City, 2018)

LXVI Festa do Albariño